
Het is 2 oktober 2020 als Sammy (8) vertelt over haar ‘papa’. Haar juf ontdekt dat het meisje seks heeft met haar stiefvader. Wat ze daarvan vindt? „Soms niet fijn als ik dat niet wil, maar dan doet hij het toch en dan bindt hij mij vast.”
Sammy heeft nog voordat ze Michel leert kennen al behoorlijk wat ellende gekend. Jaren eerder zijn er aanwijzingen dat ze door haar biologische vader is verkracht. Tot een strafzaak komt het niet. Haar moeder doet geen aangifte. Wel houdt Bureau Jeugdzorg toezicht op het gezin.
De passage is te vinden in een uitspraak van de rechtbank Maastricht. Deze heeft woensdag de Kerkradenaar Michel G. (41) veroordeeld tot twee jaar cel. Ruim anderhalf jaar misbruikte G. zijn stiefdochter. Op iedere denkbare manier. Vanaf haar zevende.
Het is mede met dank aan de oplettende juf dat dit stopte. Ze vroeg Sammy of ze haar moeder over de seks had verteld. Toen de meid ‘nee’ zei, werd haar gevraagd hoe vaak het was gebeurd. „Een keer per dag volgens mij.”
Overtuigend, noemt de rechtbank het bewijs tegen de veroordeelde.
De raadsman van Michel G. noemde dat tijdens de behandeling nog onbetrouwbaar. De rechtbank erkent dat zedendelicten lastige zaken zijn. ‘Kenmerk is dat bij seksuele handelingen vaak maar twee personen aanwezig zijn. Als de verdachte ontkent (zoals G.), blijft vaak alleen de verklaring van het slachtoffer over. Ook in deze zaak is dit grotendeels het geval.’
Sammy legt volgens de rechtbank gedetailleerde, consistente en authentieke verklaringen af. Maar om een oordeel te kunnen vellen, moet er steunbewijs zijn. Dat bestaat uit verklaringen van de juf, Sammy’s moeder en een arts die het kind onderzoekt. Ook worden spermasporen op het kinderbed gevonden die van G. blijken.
Lees ook: Op het bed van Sammy (7) zat zijn sperma, maar de verdachte uit Kerkrade begrijpt niet hoe dat kan.
Dat zelfs de slaapkamer niet veilig was, rekent de rechtbank de Kerkradenaar ernstig aan. ‘De ontwikkeling van het kind is verstoord. Daarbij heeft de verdachte zich niet bekommerd om de gevolgen die zijn handelen heeft of in de toekomst nog kan hebben.’
De opstelling van Michel G., die aanvankelijk zweeg en daarna grotendeels ontkende, zit de rechters duidelijk niet lekker. Een rapportage om te bepalen of behandeling nodig is, leverde door de weigering mee te werken te weinig op.
Michel G. krijgt behalve een celstraf ook de plicht tot het betalen van 10.000 euro smartengeld aan het slachtoffer. Het Centraal Justitieel Incassobureau zal dat geld bij de veroordeelde innen. ‘Om te bevorderen dat er ook écht wordt betaald.’
Ze moest met hem „oefenen voor later”, zei Sammy tegen de politie. „Om er goed in te worden.” De rechtbank vindt de acties van G., die geheel voor zijn eigen gerief handelde, stuitend. ‘Een 7-jarig kind moest het daarvoor ontgelden’. „Soms deed het pijn en zei ik zachtjes: au.”
BRON De Limburger
DIT BERICHT DELEN